Ο Κέντρικ Ναν αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές προσθήκες του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Ο Αμερικανός γκαρντ, με την άφιξή του στην Αθήνα, έφερε στους “πράσινους” στοιχεία που έλειπαν από το παιχνίδι τους, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην μεταμόρφωσή τους σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ιστοσελίδα Amerikanos 24, ο Ναν μίλησε για τις εντυπώσεις του από την Euroleague, αποκαλύπτοντας ότι αρχικά ο στόχος του ήταν να επιστρέψει στο ΝΒΑ.
Ωστόσο, όπως ομολόγησε, η εμπειρία του στην Ευρώπη τον έχει κάνει να σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να παραμείνει.
Αναλυτικά τα όσα είπε για:
-τις επιλογές στη ζωή και την καριέρα του:
«Πάντα προσπαθούσα να χτυπήσω αυτή την πόρτα που είναι κλειστή, πάντα δίνω αυτή τη δεύτερη ευκαιρία, αυτό το δεύτερο, τρίτο σπρώξιμο. Καταλαβαίνεις τι λέω. Και χτυπώ την πόρτα και πηγαίνω από την πίσω πόρτα. Δεν επιλέχθηκα και έπρεπε να παίξω στο πρωτάθλημα G League. Οπότε, ήταν δύσκολα, αλλά έτσι είμαι εγώ. Είμαι ένα παιδί από τη νότια πλευρά του Σικάγο και τίποτα δεν ήταν εύκολο για μένα, οπότε το ενστερνίζομαι αυτό. Δεν είναι σαν να… να γκρινιάζω γι’ αυτό. Είναι πιο ευχάριστο έτσι».
-τις καλές εμφανίσεις του Παναθηναϊκού:
«Θα έλεγα ότι σημαίνουν κάτι. Το λέω με την υπερηφάνεια που νιώθω. Είμαι μέρος της ομάδας μου και απλά προσπαθώ να κάνω την ομάδα καλύτερη. Καταλαβαίνεις τι λέω; Εμείς, προπονούμαστε πολύ εδώ και είμαι ο τύπος του ανθρώπου, παρόλο που παίζω, μπορεί να παίζω τα περισσότερα λεπτά και να έχω τη μεγαλύτερη χρήση στο γήπεδο, έρχομαι σε κάθε προπόνηση έτοιμος να παίξω. Και απαιτώ από τους συμπαίκτες μου να κάνουν το ίδιο. Προσπαθώ να κάνω τους πάντες καλύτερους και βγαίνουμε έξω και το κάνουμε μαζί ως ομάδα. Και οι συμπαίκτες μου πρέπει να πάρουν και αυτοί πολλά εύσημα. Γιατί μαζί το κάναμε. Βγήκαμε εκεί έξω και το κάναμε μαζί».
-τη ζωή στην Ελλάδα:
«Η ζωή εδώ είναι καλή. Ηλιόλουστες μέρες, πολλές ηλιόλουστες μέρες, πολύ όμορφος καιρός, όμορφη πόλη, όμορφα εστιατόρια, καλοί άνθρωποι. ‘Εχω σίγουρα νιώσει την αγάπη εδώ. Εμ, δεν έχω πολλά παράπονα για την ίδια την Ελλάδα. Απλά, εγώ είμαι επαγγελματίας και έχω συγκεκριμένες ρουτίνες και τέτοια πράγματα. Το ευρωπαϊκό επίπεδο δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο. Εμείς προγραμματίζουμε όλη τη ρουτίνα και μας αρέσει στους παίκτες. Καταλαβαίνετε τι λέω; Οι απαιτήσεις, του χρόνου στο γήπεδο, του χρόνου θεραπείας, του χρόνου ατομικής προπόνησης. Θα ήθελα περισσότερα, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα έρθουν αργά ή γρήγορα. Ο οργανισμός κάνει πολύ καλή δουλειά, Στο ΝΒΑ μπορεί να έχεις κάρτα του γηπέδου και να κάνεις σουτ στις 2:00. Κι εδω θα το έκαναν εάν το ζητούσα».
-το μέλλον του και αν θα παρέμενε στον Παναθηναϊκό:
«Ειλικρινά είναι δύσκολο να πω. Είμαι απόλυτα ειλικρινής. Θέλω να πω, αρχικά ήρθα εδώ με στόχο να επιστρέψω, αλλά τώρα δεν είμαι σίγουρος. Στο ενδιάμεσο είχα επιτυχίες εδώ και όλα ήταν υπέροχα. Προφανώς η αγάπη ήταν απαράμιλλη. Αν ήταν να επιστρέψω, θα ήμουν περισσότερο από ευτυχής για αυτό. Δεν θα το μετάνιωνα καθόλου».
-τη σχέση του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο:
«Συναντηθήκαμε μερικές φορές, αλλά μέχρι εκεί. Μόνο μερικά συγχαρητήρια, μερικά μηνύματα. Αλλά είναι ένας σπουδαίος τύπος, ένας σπουδαίος τύπος».
-τους παίκτες που τον έχουν δυσκολέψει περισσότερο και άμυνα και επίθεση:
«Είναι δύσκολο να πω ποιος είναι ο πιο δύσκολος παίκτης για να τον φυλάξεις, γιατί δεν έχω μείνει ποτέ σε κάποιον να με καλύπτει. Με αυτό το σύστημα, υπάρχει βοήθεια παντού. Οπότε, ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά πως πρέπει να χαμηλώσω τα πόδια και να παίξω μόνος. Επίσης το γήπεδο είναι μικρότερο, οπότε ακόμα κι αν με περάσουν, η βοήθεια είναι εκεί. Οπότε ποτέ δεν ένιωσα ότι έπρεπε να σχεδιάσω το παιχνίδι μου για έναν συγκεκριμένο παίκτη. Οι πιο δύσκολοι αμυντικοί που έχω αντιμετωπίσει είναι ο Ταβάρες και ο Φαλ. Οι γκαρντ δεν με ανησυχούν γιατί παίζουν αλλαγές στα σκριν. Οπότε ο συμπαίκτης μου προφανώς θα με απελευθερώσει. Και μετά έχω τον ψηλό απέναντί μου, που απλά κάθεται εκεί και με περιμένει. Οπότε είναι λίγο πιο δύσκολο να σχεδιάσεις το παιχνίδι σου γι’ αυτό. Και όχι ειδικά για το άτομο που με φυλάει».
-το ποιον του θυμίζει ο Κώστας Σλούκας:
«Αυτό είναι αστείο. Γιατί σκέφτηκα κάποιον όταν πρωτοήρθα εδώ. Αλλά θα τον έβλεπα σαν έναν Ντράγκιτς. Είναι σαν τον Γκόραν Ντράγκιτς».
