Αποκλειστικό: Η ιστορία της αστυνομικής επιχείρησης που πήρε κρυφά τον έλεγχο ενός φόρουμ κακοποίησης παιδιών με μια κομπίνα έξι μηνών και η εντυπωσιακή ανακάλυψη που τους οδήγησε στη σύλληψη του Ρίτσαρντ Χακλ, του «χειρότερου παιδόφιλου στην ιστορία της Βρετανίας».
Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ασφαλή δίκτυα παιδόφιλων, ένας διαδικτυακός τόπος όπου δεκάδες χιλιάδες αντάλλαζαν τον τρόμο.
Το σάιτ συμπεριλάμβανε βίντεο και φωτογραφίες παιδιών, τα οποία ανταλλάσσονταν και διατίθεντο σε ένα σκοτεινό φόρουμ, προσβάσιμο μόνο μέσω ενός κρυπτογραφημένου προγράμματος περιήγησης.
Η συμμετοχή ήταν αυστηρά ελεγχόμενη. Οι ανενεργοί λογαριασμοί ήταν ύποπτοι και μπορούσαν να τερματιστούν ανά πάσα στιγμή. Αυτοί που παρέμεναν έπρεπε να ανεβάζουν νέο υλικό συχνά. Πάνω από 45.000 κόσμος υπάκουαν τους κανόνες.
Αλλά αυτό που αυτοί οι χιλιάδες δεν είχαν αντιληφθεί, ακόμα και όταν οι «μεγάλοι» χρήστες άρχισαν να εξαφανίζονται, ήταν ότι το σάιτ το λειτουργούσε η αστυνομία.
Για έξι μήνες μέσα στο 2014, μέσα σε ένα ωχρό γραφείο στην αυστραλιανή πόλη Μπρισμπέιν, μια ελίτ ομάδα ντετέκτιβ διαχειρίζονταν το σάιτ, ανέλυαν εικόνες, επέβλεπαν συζητήσεις και συνέδεαν τους χρήστες με τα εγκλήματά τους.
Μέχρι τη στιγμή που έκλεισαν το φόρουμ 85 παιδιά είχαν διασωθεί και εκατοντάδες είχαν συλληφθεί σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ρίτσαρντ Χακλ, ένας 30χρονος Βρετανός που ζούσε στη Μαλαισία, ένα από τα πολυγραφότερα μέλη του φόρουμ.
Ο Ρίτσαρντ Χακλ χαρακτηρίστηκε ως «ο χειρότερος παιδόφιλος στην ιστορία της Βρετανίας».
Τον Ιούνιο στον Χακλ επιβλήθηκε ποινή 22 φορές ισόβια, μία για κάθε έναν από τους ανήλικους που καταδικάστηκε να έχει κακοποιήσει.
Η αστυνομία πιστεύει ότι τουλάχιστον 169 άλλα νεαρά θύματα, είχαν επιμελώς καταχωρηθεί από τον Χακλ σε ένα βιβλίο, στο οποίο αναφέρονταν λεπτομερώς οι πράξεις που είχε προβεί σε καθένα από αυτά.
Το πώς ακολουθήθηκαν τα ίχνη του και συνελήφθη είναι μια ιστορία επιμονής, καλής τύχης και μια τολμηρής κομπίνας που κράτησε μισό χρόνο, της οποίας οι άνθρωποι κλειδιά μέσα στην ειδική μονάδα της αστυνομίας, η Τακτική Μονάδα Άργος στην Αυστραλία, έδωσαν άδεια στον Guardian να κοινοποιήσει.
Τα ίχνη
Η άκρη του νήματος που θα ξετύλιγε τον κόσμο του Χακλ, πάει πίσω μια πενταετία στο Τορόντο και στις αποθήκες των κεντρικών του επιχειρηματία Μπράιαν Γουέι.
Ο 42χρονος είχε χτίσει ένα παράνομο δίκτυο ταινιών παιδικής κακοποίησης αξίας 4 εκατομμυρίων λιρών, το οποίο μέχρι σήμερα είναι ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν ανακαλυφθεί.
Όταν η καναδική αστυνομία έκανε έφοδο στις εγκαταστάσεις του τις βρήκε γεμάτες σκουπίδια, το μπάνιο με μια χοντρή στρώση μούχλας. Η ακαταστασία ήταν τυπική ενός σπιτιού «αρπακτικού».
Αλλά ο Γουέι, που αργότερα καταδικάστηκε από 15 κατηγορίες που αφορούσαν φωτογραφίες παιδικής κακοποίησης και περιμένει την αναγγελία της ποινής του, κρατούσε σχολαστικά αρχεία. Περίπου το ένα δέκατο των 370 πελατών του είχαν βάση το Κουίνσλαντ. Οι λεπτομέρειές τους πέρασαν στο επιθεωρητή Τζον Ράουζ, τον σοβαρό 52χρονο που διοικούσε την Τακτική Μονάδα Άργος.
Ο Ράουζ είχε προϋπηρεσία στην αστυνομική μονάδα του Κουίνσλαντ για την παιδική ασφάλεια, στην οποία διερευνούσε γονείς που είχαν σκοτώσει ή κακομεταχειριστεί τα παιδιά τους, πριν γίνει μέλος της Άργος το 2000. «Όταν μελετούσαμε ένα βίντεο, όταν ακούγαμε παιδιά να ουρλιάζουν, προσπαθούσαμε να διακρίνουμε προφορές, για να ταυτοποιήσουμε το μέρος που η κακοποίηση λάμβανε χώρα. Δουλειά μας ήταν να το ερευνήσουμε και να το τελειώσουμε.»
Τη πρώτη φορά που είδα το βίντεο ενός παιδιού να βιάζεται δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήμουν τόσο σοκαρισμένος.
«Αλλά για να επιβιώσεις χρειάζεσαι να ξεπεράσεις της απέχθειά σου και το τρόμο», λέει. «Στο τέλος της ημέρας ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσεις είναι να το δεις ως ψηφιακές αποδείξεις διάπραξης ενός εγκλήματος απέναντι σε ένα παιδί.»
Μετά τη σύλληψη του Γουέι, δεκάδες συλλήψεις ακολούθησαν στο Κουίνσλαντ, συμπεριλαμβανομένου ενός άντρα που έγινε μέλος σε ένα σάιτ που τη Άργος δεν έχει ακόμα φέρει στο φως, ένα μεγάλο, πολύ οργανωμένο φόρουμ, του οποίου το όνομα μένει κρυφό ύστερα από αυστηρή δικαστική εντολή.
«Ένας από τους στόχους στο Κουίνσλαντ ήταν μέλος», λέει ο Ράουζ. «Όταν τον συλλάβαμε πήραμε τον έλεγχο του λογαριασμού του. Σε αυτό το σημείο ήμαστε ένας ακόμα χρήστης», αναφέρει ο Ράουζ.
Η αστυνομία ανακάλυψε μια πολύπλοκη ιεραρχία στη διεύθυνση του σάιτ.
«Λειτουργούσε σαν εταιρεία ή επιχείρηση. Οι κύριοι διαχειριστές έπαιρναν τον έλεγχο ξεχωριστών ιστοσελίδων, χωρισμένες σε κατηγορίες όπως αγόρια ή κορίτσια, σκληρό ή μη γυμνό. Οι χρήστες έπρεπε να ανεβάζουν υλικό τουλάχιστον κάθε 30 μέρες αλλιώς κινδύνευαν με διαγραφή. Κάθε ένας από τους 45.000 λογαριασμούς κατατάσσονταν ανάλογα με την ποιότητα του υλικού, με μια περιοχή παραγωγών να τιμά τους καλύτερους. Στην κορυφή βρισκόταν ένας άνδρας, ‘στην ουσία Διευθύνων Σύμβουλος’. Συχνά ξεκινούσε τα μηνύματά του με έναν εύθυμο χαιρετισμό ‘Hiyas (Γεια)’.»
Ο Πολ Γκρίφιθς, ένας αστυνομικός από την Αγγλία με ένα κοντό κούρεμα και σκληρό βλέμμα, δούλευσε στην Άργος στο Κουίνσλαντ ως ειδικός στις αναγνωρίσεις θυμάτων, ψάχνοντας τεράστιο όγκο εικόνων, βίντεο κάθε εβδομάδα, ερευνώντας για στοιχεία, μια μάρκα φαγητού, ένα κομμάτι ξύλου, το οποίο θα πρόδιδε την τοποθεσία του παιδιού. Πάνω πό το γραφείο του βρισκόταν ένας λευκός πίνακας σε γραμμένα 25 ονόματα των πιο καταζητούμενων του φόρουμ.
Το όνομα του Χακλ βρισκόταν στον λευκό πίνακα γιατί ήταν παραγωγός, ανεβάζοντας αποκλειστικά φρέσκο υλικό. Ήταν ζηλευτός γι’ αυτό. «Υποτιμούσε τους άλλους στο φόρουμ που υποστήριζαν ότι ήταν παιδόφιλοι», θυμάται ο Γκρίφιθς. «Πίστευε ότι καθόντουσαν απλά στο σπίτι ζώντας μέσω των εμπειριών των άλλων, ενώ αυτός βρισκόταν έξω ζώντας τη ζωή.»
Ο Χακλ έλεγε πως άφηνε μια κληρονομιά, όπου θα μνημονεύεται λόγω του υλικού που παρήγαγε.» λέει ο Γκρίφιθς. «Είχε φτάσει στο σημείο να τιτλοφορεί τη δουλειά του, λέγοντας ότι ήταν δικό του στούντιο. Οπωσδήποτε προσπαθούσε να δημιουργήσει επωνυμία στο έργο του.»
Ωστόσο, αυτό που τσάντισε τον Χακλ, ήταν ότι το υλικό του δεν ήταν περιζήτητο. «Δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής, ήταν πάρα πολύ υπερόπτης. Τα θύματά του δεν ήταν λευκά κορίτσια ή λευκά αγόρια. Ο κόσμος θέλει το είδος του υλικού που τον ελκύει και δεν τους έλκυαν τα φτωχά παιδιά από την Ινδία» λέει ο Γκρίφιθς.
Ο Χακλ έπαιρνε προφυλάξεις, συνήθως θαμπώνοντας πρόσωπα και περιβάλλοντα και σβήνοντας αποκαλυπτικά δεδομένα της δουλειάς του. Συμβουλές, συμπεριλαμβανομένου το πώς μπορείς να αποφύγεις τον εντοπισμό από την αστυνομία, ήταν ευανάγνωστα στο σάιτ. Ένα εγχειρίδιο 180 σελίδων τιμολογημένο ως «ο αποκλειστικός οδηγός βήμα-βήμα για να κάνετε ασφαλές και διασκεδαστικό σεξ με παιδιά»
Λόγω της επιδερμίδας των παιδιών που κακοποιούσε, οι περισσότεροι χρήστες πίστευαν ότι βρίσκεται καπου στη Νότια Ασία, πιθανότατα στην Ινδία. «Το άφηνε να πλανάται διαρκώς χωρίς να πει ξεκάθαρα ‘είμαι στην Ινδία’ αλλά όποτε κάποιος του έλεγε ότι βρίσκεται εκεί συμφωνούσε μαζί τους» λέει ο Γκρίφιθς.
Η έρευνα
Στο Μπρίσμπειν η αστυνομία δούλεψε σκληρά πάνω στη λέξη «Γεια», τη λέξη που χρησιμοποιούσε μονίμως ο Διευθύνων Σύμβουλος του σάιτ. «Δεν ήταν κάτι που εγώ ή οι γνωστοί μου θα χρησιμοποιούσαμε σε μια συζήτηση. Όταν το έβαζες στο google έβγαζε χιλιάδες αποτελέσματα. Όλοι οι άνθρωποι που έβλεπα να το χρησιμοποιούν ως χαιρετισμό ήταν γυναίκες»
Οι αρχές της Δανίας είχαν ήδη προμηθεύσει την Άργος με αδύναμα στοιχεία ότι ο αρχηγός ήταν κάπου στην Αυστραλία, πιθανότατα στην Αδελαΐδα. «Κάποια από τα παιδιά στις παραγωγές του ήταν σίγουρα Αβοριγίνες.»
Η διαδικτυακή έρευνα για το ‘hiyas’ έβγαζε πάνω από 450.000 αποτελέσματα. Οι πιθανότητες να κολλήσει η έρευνα της αστυνομίας ήταν εξαιρετικά υψηλές. Αυτό που ίσως μείωνε αυτές τις πιθανότητες ήταν μια βασική αλήθεια στο είδος των ανθρώπων που κυνηγούσαν. «Ότι θα κάνουν κάποια λάθη» λέει ο Γκρίφιθς.
Ο άνθρωπος πίσω από το σάιτ έκανε τουλάχιστον τρία, τα οποία για εκείνη την εποχή, θα οδηγούσαν την αστυνομία στην πόρτα του. Ο άντρας πιάστηκε να χρησιμοποιεί τον χαιρετισμό σε ένα φόρουμ συζήτησης για τετρακίνητα αμάξια. Ζούσε στην Αδελαΐδα και ο Γκρίφιθ σοκαρίστηκε βλέποντας το username που χρησιμοποιούσε. Ήταν μια πάρα πολύ κοντινή αντιγραφή του ονόματος που χρησιμοποιούσε ο υπεύθυνος του σάιτ.
Ένας ακόμα χρήστης με παρόμοιο όνομα, που χρησιμοποιούσε ελεύθερα στα ποστ το Hiyas, ανακαλύφθηκε σε ένα μπασκετικό φόρουμ. «Πίστεψα ότι αυτό ήταν ανατριχιαστικό. Θα ήταν πάρα πολύ μεγάλη σύμπτωση να μην είναι αυτός», υποστήριξε ο Γκρίφιθς.
Ο χρήστης στο φόρουμ για την τετρακίνηση είχε ζητήσει συμβουλές για να ανεβάσει τις αναρτήσεις του αυτοκινήτου του. Ο κόσμος είχε απαντήσει προτείνοντας εξαρτήματα. «Στην πραγματικότητα βρήκα κάποιον στο Facebook που προσπαθούσε να βρει αυτά τα εξαρτήματα που τον είχαν συμβουλέψει», θυμάται ο Γκρίφιθς.
Ήταν ένας 32χρονος με το όνομα Σάννον Μακούλ. Δούλευε σε σταθμό φροντίδας παιδιών. «Ξαφνικά όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στη θέση του. Είχε έρθει η στιγμή της μάχης.» λέει ο Γκρίφιθς.
Η αστυνομία κινήθηκε εναντίον του Μακούλ τον Ιούνιο του 2014. Παρότι τα νέα της σύλληψής του αρχικά δεν είχαν διαρρεύσει, το γεγονός ότι δούλευε σε πολιτειακή υπηρεσία, τελικά θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου. Αποκαλύφθηκε ότι είχαν υψωθεί πολλές προειδοποιητικές σημαίες από τους συναδέλφους του τα τέσσερα χρόνια που ήταν εθελοντής στις υπηρεσίες νεότητας, πριν δουλέψει τελικά για τις Οικογένειες της Νότιας Αυστραλίας.
Αυτές συμπεριελάμβαναν μια ανώνυμη κλήση τον Μάρτιο του 2011 που προειδοποιούσε τις αρχές ότι ο, αργότερα εργαζόμενος ως μπέιμπι σίτερ, είχε ανάρμοστη συμπεριφορά σε κάποια παιδιά. Η κλήση αγνοήθηκε, μαζί με την ψυχολογική αξιολόγηση έναν χρόνο αργότερα, η οποία τον χαρακτήριζε «υψηλού κινδύνου» και «πολύ ακατάλληλο» για τη δουλειά. «Κοιτώντας τη χρονική σειρά των γεγονότων είναι εξαιρετικά φρικιαστικό. Αλλά αυτά ανοίκουν πλέον στο παρελθόν.»
Ο Μακούλ φυλακίστηκε μέχρι τη δίκη, αλλά η διαδικτυακή του παρουσία δε σταμάτησε. Δύο αστυνομικοί πήραν άμεσα τον έλεγχο του λογαριασμού του. Αυτή ήταν σε αρκετά μεγαλύτερο επίπεδο ελέγχου από την περίπτωση του Κουίνσλαντ. Τώρα ένας από τα μεγαλύτερα δίκτυα παιδοφιλίας στο ίντερνετ ελεγχόταν από τα κεντρικά της αστυνομίας του Μπρισμπέιν.
Η παγίδα
Στην ελληνική μυθολογία ο Άργος ο Πανόπτης ήταν ένας τερατόμορφος γίγαντας, υπηρέτης της Ήρας που φρουρούσε την Ιώ μετά από εντολή της. Είχε εκατό μάτια διάσπαρτα σε όλο του το σώμα. Υποτίθεται, έτσι, ότι μόνο μερικά από τα μάτια «κοιμούνταν» σε κάθε στιγμή, ενώ πάντα θα υπήρχαν κάποια που θα έμεναν ανοικτά. «Πάντα σε εγρήγορση» λέει ο Ράουζ.
Για 6 μήνες το 2014 η Τακτική Μονάδα Άργος ήταν και αυτοί με ανοιχτά τα μάτια, με πρόσβαση τον λογαριασμό του Μακούλ σε κάθε χαραμάδα και σε κάθε προσωπικό μήνυμα 45.000 χρηστών του φόρουμ. Συμπεριλαμβανομένου του Ρίτσαρντ Χάκλ.
Τα μηνύματά του έδιναν στοιχεία ότι ο άντρας από το Κεντ δεν κυνηγούσε τελικά παιδιά στη νότια Ασία. Παρέμενε όμως προσεκτικός στη μη αναφορά ονόματος χώρας. Αλλά σε έναν παιδόφιλο με έδρα τις Φιλιππίνες που του έγραψε «κρίμα να είσαι τόσο μακριά» είχε απαντήσει «είμαι πιο κοντά απ’ όσο μπορείς να φανταστείς». Υπήρχαν επίσης πληροφορίες ότι ο δράστης είχε περάσει χρόνο στην Μαλαισία.
Η πρόσβαση στο σύνολο του υλικού του Χακλ βοήθησε για να γίνει σημαντική πρόοδος. Δεν ήταν τόσο αυτά που φωτογράφιζε, αλλά με τι τα φωτογράφιζε. Ενσωματωμένη σε κάποιες από τις φωτογραφίες του, χωρίς να του γίνει αντιληπτή όταν καθάριζε τα αρχεία του, ήταν η μάρκα και το μοντέλο της φωτογραφικής του μηχανής Olympus. Ένα μικρό στοιχείο αλλά αρκετό.
Οι αστυνομικοί σάρωναν διεξοδικά φωτογραφικά σάιτ όπως το Flickr και το TrekEarth για φωτογραφίες παρμένες στην νοτιοανατολική Ασία χρησιμοποιώντας το ίδιο μοντέλο μηχανής.
«Βρήκαμε κάποιες απόλυτα νόμιμες φωτογραφίες από την Καμπότζη, το Λάος, το Βιετνάμ, βγαλμένες από την ίδια μάρκα και μοντέλο κάμερας.» Ο φωτογράφος είχε μια προτίμηση να φωτογραφίζει παιδιά, κάποιες φορές γυμνά, «αλλά χωρίς κάτι παράνομο πάνω τους», λέει.
Η αστυνομία εντόπισε τους νόμιμους φωτογράφους σε ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το οποίο έριξε φως στους λογαριασμούς του σε άλλα σάιτ. Σε μια επανάληψη της υπόθεσης του Μακούλ, ένας από αυτούς τους λογαριασμούς ήταν εγγεγραμμένος με ένα παρόμοιο όνομα από έναν παιδόφιλο του σάιτ τους. «Και ρεαλιστικά σε αυτή τη φάση δεν υπήρχε περίπτωση να είναι οποιοσδήποτε άλλος» λέει ο Γκρίφιθς.
Το ψηφιακό ίχνος οδήγησε σε ένα στούντιο με το όνομα Huckool Photography Productions. Βρισκόταν στην Μαλαισία και είχε σύνδεσμο στον δημόσιο προφίλ του Χακλ στο Facebook. Εκεί ήταν πιο πολύ επαίσχυντος απ’ όσο μπορούσε να φανταστεί η αστυνομία.
«Στις φωτογραφίες του στο Facebook υπήρχαν φωτογραφίες παρόμοιων παιδιών και των ίδιων παιδιών που εμφανίζονταν στο υλικό κακοποίησης που δημοσίευε διαδικτυακά», λέει ο Γκρίφιθς.
Κάποια από τα προφίλ του Χακλ, είναι ακόμη αρχειοθετημένα. Είναι μια θάλασσα παιδιών, στην εκκλησία, ντυμένα σαν χριστιανικά αγγελάκια, βουτηγμένα μέχρι το γόνατο στο νερό, ακτινοβολώντας, ένα τσούρμο «απολαυστικά υπερενθουσιασμένα για τον Άγγλο φωτογράφο θείο τους», γράφει. Κάποια από αυτά έδειχναν πιο μελαγχολικές ματιές και αναρωτιόσουν.
Ο Γκρίφιθς, ο οποίος εργαζόταν ως αστυνομικός στην γενέτειρα του το Μάντσεστερ, ειδοποίησε το αντίστοιχο τμήμα του Βρετανικού υπουργείου Δημοσίας Τάξης, στέλνοντας τις πληροφορίες για τα εγκλήματα του Χακλ, και την πιθανή του ταυτότητα. Αλλά ο Χακλ θα παρέμενε στην Μαλαισία, ανέγγιχτος για τους επόμενους τέσσερις μήνες.
«Όπως το αντιλαμβάνομαι, οι Μαλαισιανοί πίστευαν ότι δεν έχουν αρκετές αποδείξεις για να τον συλλάβουν», λέει ο Γκρίφιθς. ( Η αστυνομία της Μαλαισίας λέει ότι δεν είχε ειδοποιηθεί για τα εγκλήματα του Χακλ, μέχρι τον Μάιο του 2016).
Ήταν τόσο κοντά. Η αστυνομία είχε μία ταυτότητα, μία τοποθεσία, μια σειρά από διαδικτυακά προφίλ. Αλλά δεν είχε τρόπο να προσεγγίσει τον ίδιο τον άντρα. Μέχρι που ο Χάκλ της έδωσε έναν.
«Είδα ένα πόστ του στο Facebook, που βασικά έλεγε ‘Υπέροχα νέα, μόλις έκλεισα για πτήση στην πατρίδα μου για τα Χριστούγεννα’» γράφει ο Γκρίφιθς. «Είχε ταγκάρει την αεροπορική εταιρία. Ήταν πανεύκολο.»
Ο Χάκλ συνελήφθη στο αεροδρόμιο του Γκατγουίκ στις 19 Δεκεμβρίου 2014. Οι υπολογιστές, οι σκληροί δίσκοι που βρίσκονταν στην κατοχή του, περιείχαν πάνω από 20.000 άσεμνες φωτογραφίες παιδιών, περίπου 1.000 από αυτές, έδειχναν παιδιά που είχαν κακοποιηθεί από τον ίδιο. Μέχρι σήμερα έχει αρνηθεί να αποκαλύψει τα κλειδιά για τα κρυπτογραφημένα αρχεία του λάπτοπ του, που πιστεύεται ότι περιέχουν επιπλέον θύματα και χιλιάδες άλλα φωτογραφίες και βίντεο.
Η δίκη του Χακλ, έλαβε εντυπωσιακή κάλυψη από τα Μ.Μ.Ε στο Η.Β., συμπεριλαμβανομένου του χαρακτηρισμού του ως «Ο χειρότερος παιδόφιλος της Βρετανίας όλων των εποχών».
Το τέλος
Περίπου την εποχή που συνελήφθηκε τον Δεκέμβρη του 2014, η μυστική αστυνομία, πόσταρε ένα μήνυμα, από το λογαριασμό του Σάνον Μακ κουλ, «το τάδε φόρουμ (το όνομα του φόρουμ αποκρύπτεται), είναι ένας ζωντανός οργανισμός» έγραφε το πόστ.
«Έχουμε επιβιώσει από πολλά σκαμπανεβάσματα. Είναι ένα πάθος μου για πολύ καιρό, και το φόρουμ (το όνομα αποκρύπτεται) είναι μεγαλύτερο από ποτέ. Είτε το πιστεύεται είτε όχι η σελίδα δεν τρέχει μόνη της, και χρειάζεται πάρα πολλές ώρες χωρίς αμοιβή από τους διαχειριστές, τους συνδιαχειριστές και τους συντονιστές. Για αυτό, ο ιστότοπος θα μπει σε συντήρηση μέχρι την νέα χρονιά για να δοθεί στην ομάδα διαχειριστών, χρόνος να κάνουν ένα διάλλειμα. Θα επιστρέψει το 2015 ανανεωμένο και καλύτερο από ποτέ.»
Ύστερα από 6 μήνες που έτρεχαν το φόρουμ, μαζεύοντας αρκετό υλικό για να ασκήσουν δίωξη σε εκατοντάδες και να διασώσουν 85 θύματα, η αστυνομία αποφάσισε να κλείσει το σάιτ. Για μήνες νωρίτερα, σαν απόδειξη διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο, ότι οι πιο σημαντικοί χρήστες είχαν πιαστεί από την αστυνομία.
«Κάποιοι από τους χρήστες το είχαν καταλάβει πριν κλείσουν την σελίδα.» θυμάται ο Γκρίφιθς. «Ο κόσμος πρόσεξε ότι άνθρωποι εξαφανίζονταν. Είναι ένας κίνδυνος του επαγγέλματος και συνήθως υπέθεταν, ότι όταν κάποιος εξαφανιζόταν, τον είχανε συλλάβει. Αλλά όταν αυτό συνέβαινε διαρκώς, κατάλαβαν ότι ένα και ένα κάνουν δύο.»
Κάποιοι χρήστες έφτασαν στο σημείο να προσεγγίσουν τον λογαριασμό του Μακούλ, με ανησυχίες ότι η αστυνομία είχε εισχωρήσει στο σάιτ. Όταν διαπίστωσαν ότι το φόρουμ δεν απαντούσε και τα νέα για την σύλληψη του Μακούλ διαδόθηκαν, κάποιοι προσέφεραν απρόθυμα κομπλιμέντα. «Ένας τύπος έγραψε στο περίπου ‘Συγχαρητήρια, συνομιλούσα με τον Μακούλ για 6 μήνες και δεν είχα καταλάβει ότι ήταν μπάτσοι’» λέει ο Γκρίφιθς.
Δύο μέλη της Άργος, έλαβαν βραβεία, για την απρόσκοπτη δουλειά που έκαναν για 6 μήνες στην σελίδα. Τον περασμένο μήνα, ο Ρίτσαρντ Χάκλ, καταδικάστηκε σε ελάχιστη ποινή 23 ετών σε φυλακή. Ο Σάνον Μακ κουλ, εκτίει ποινή 35 ετών. Μια μπλε γραμμή έχει διαγράψει τα ονόματα τους, από την λίστα των πιο καταζητούμενων, πάνω από το γραφείο του Γκρίφιθς. Πάνω από 25 άλλα ονόματα έχουν διαγραφεί από τον πίνακα μέχρι την στιγμή που η συγκεκριμένη έρευνα έκλεισε. 8 ονόματα παραμένουν.
Του Μάικλ Σάφι, συντάκτη του Guardian
