Η Γιώτα Γουβέλη μας παρουσιάζει το νέο μυθιστόρημα της που έχει τίτλο «Η νύφη της Μασσαλίας» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Στο βιβλίο παρακολουθούμε την πορεία τριών γενεών και τις προσωπικές τους ιστορίες με επίκεντρο τα ερωτικά τους πάθη. Η συγγραφέας στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει για το νέο της δημιούργημα, αλλά και για την αγωνία που νιώθει κάθε φορά που κυκλοφορεί ένα καινούργιο της βιβλίο.
Από τον Άγγελο Γεραιουδάκη
Ποιο ήταν το αρχικό ερέθισμα που σας οδήγησε στην ιστορία που αφηγείστε στο νέο σας μυθιστόρημα;
Η κληρονομιά που περνάει από γενιά σε γενιά. Και όχι μόνο η περιουσία αλλά –κυρίως- ο κώδικας αξιών, η κράση μας, ο χαρακτήρας μας. Γι’ αυτό και ξεδιπλώνονται τέσσερις γενιές μιας οικογένειας στο μυθιστόρημά μου. Οι ήρωες ζουν, κάνουν τις επιλογές τους, τα σωστά και τα λάθη τους, ερωτεύονται, προδίδουν, μισούν, ευτυχούν και δυστυχούν, αλλά η μοίρα και η κληρονομικότητα κινούν αόρατες τα νήματα.
Ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας διαδραματίζεται στη Μασσαλία στις αρχές του 20ου αιώνα. Γιατί επιλέξατε τη συγκεκριμένη πόλη της Γαλλίας;
Η Μασσαλία εκείνης της εποχής ήταν ο τόπος συνάντησης όλων των ηπείρων και των φυλών, σε έκανε ν ονειρεύεσαι τον κόσμο. Τα λιμάνια ασκούν πάντα μια γοητεία, υπονοούν περιπέτεια, χρήμα, αλισβερίσι, αμαρτία, κίνδυνο. Το ιδανικό σκηνικό για να παρουσιαστούν και να δράσουν οι ήρωές μου.
Οι πληροφορίες που χρειαστήκατε ήρθαν μέσα από συζητήσεις και έρευνα;
Βασικά από έρευνα και από την πλούσια βιβλιογραφία που υπάρχει για τον τόπο και την εποχή. Από τον Παπαδιαμάντη ακόμα υπήρχαν αναφορές στη Μασσαλία και τους ναυτικούς της, τις πόρνες και τους δαιμόνιους Έλληνες έμπορους. Ήταν μια ευκαιρία να βυθιστώ κι εγώ στη γοητεία της εποχής σ’ αυτό το αμαρτωλό μέρος της γης.
Σε ποια από τα πρόσωπα των βιβλίων σας βλέπουμε στοιχεία του εαυτού σας και της προσωπικότητας σας;
Σχεδόν σε όλους τους ήρωες κάνω προβολή του εαυτού μου, ακόμα και στους πιο αρνητικούς, και αυτή είναι η κάθαρση του συγγραφέα. Όλοι έχουμε σκοτεινές πτυχές στην προσωπικότητά μας και ο εντοπισμός τους είναι ένα βήμα προς την αυτογνωσία. Νομίζω πως αυτό αγαπούν και οι αναγνώστες στα βιβλία μου, την αλήθεια που βγαίνει στην επιφάνεια.
Ποιο είναι το πιο δυνατό συναίσθημα που βγάζει το βιβλίο σας;
Αγωνιούν για την τύχη των ηρώων και συμμερίζονται τα πάθη τους.
Κάθε φορά που παρουσιάζετε ένα καινούργιο βιβλίο νιώθετε αγωνία αν θα το αγκαλιάσει ο κόσμος, όπως τα προηγούμενα;
Φυσικά θέλω να διαβαστεί, να το μοιραστώ με τους αναγνώστες, αυτό θέλει κάθε συγγραφέας. Έχω αγωνία βέβαια ώσπου να δω τις πρώτες αντιδράσεις, αλλά αποζημιώνομαι στη συνέχεια όταν οι αναγνώστες σχολιάζουν με πάθος τις καταστάσεις και τους ήρωες του βιβλίου μου.
Ποιο βιβλίο είναι αυτό που σας δυσκόλεψε περισσότερο να γράψετε το τέλος του;
Το τέλος είναι το μόνο που δεν με δυσκολεύει στη συγγραφή, έρχεται μόνο του και είναι αναπόδραστο. Είναι η πληρότητα μετά από μια περιπετειώδη περιπλάνηση στα πάθη των ηρώων μου.
Ποια είναι η κινητήρια δύναμη ενός συγγραφέα; Και ποια η δική σας;
Για μένα είναι το μοίρασμα των ιδεών, η αμφίδρομη επικοινωνία μέσα από τα σχόλια των αναγνωστών.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε;
Διαβάζω από παιδί και φυσικά με έχουν επηρεάσει όλοι οι συγγραφείς που θαύμαζα και αγαπούσα, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι κλασσικοί και οι πιο σύγχρονοι μεγάλοι συγγραφείς. Καθένας έχει την οπτική του μέσα από την οποία βλέπει τα πράγματα και έχουν όλες ενδιαφέρον, σου ανοίγουν τη σκέψη, διευρύνουν την κατανόησή σου και τους ορίζοντές σου.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Αυτόν τον καιρό διαβάζω ξανά τα βιβλία της Πατρίτσια Χάισμιθ, τρελαίνομαι για το στυλ του απατεώνα κυρίου Ρίπλευ.
Τι να περιμένουμε από εσάς για την συνέχεια;
Επειδή πλήττω πολύ εύκολα, το επόμενο βιβλίο μου θα είναι πολύ διαφορετικό, αλλά δεν είναι ώρα ακόμα να επεκταθώ.
