Λίγο πριν τη συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Alpha, η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών, έστειλε επιστολή στο κανάλι, θέτοντας 10 καυτά ερωτήματα προς τον πρωθυπουργό. Με έντονη κριτική για τη διαχείριση της τραγωδίας, τις καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης και τις πιθανές ευθύνες κρατικών φορέων, η κ. Καρυστιανού κάνει λόγο για συστηματική προσπάθεια συγκάλυψης και απαιτεί σαφείς απαντήσεις.
«Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη – Εμείς κάνουμε την έρευνα»
Στην επιστολή της, η πρόεδρος του συλλόγου εκφράζει την απογοήτευσή της για τη στάση του κράτους, τονίζοντας ότι οι συγγενείς των θυμάτων αναγκάστηκαν να κάνουν μόνοι τους έρευνες, καθώς οι κρατικές αρχές δεν λειτούργησαν όπως έπρεπε.
«Βλέποντας τις κατ’ εξακολούθηση παραλείψεις, όπως τα χαμένα βίντεο και τα αλλοιωμένα ηχητικά, πολλές φορές αναγκαστήκαμε να κάνουμε εμείς οι συγγενείς των θυμάτων έρευνα μέσω πραγματογνωμόνων και να προσκομίζουμε στοιχεία στον ανακριτή».
Κατηγορεί την ανακριτική διαδικασία ως άτολμη και απρόθυμη να βρει την αλήθεια, αναφέροντας ότι ακόμα και σήμερα αρνείται να ερευνήσει το ενδεχόμενο ύπαρξης παράνομου φορτίου στο τρένο που τυλίχθηκε στις φλόγες.
Τα 10 ερωτήματα προς τον πρωθυπουργό
1. Πιστεύετε ότι υπάρχει Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα;
Μετά από όλες τις παραλείψεις, την αλλοίωση στοιχείων και την καθυστέρηση της Δικαιοσύνης, θεωρείτε ότι η χώρα λειτουργεί με τις αρχές του κράτους δικαίου;
2. Θα συμμορφωθείτε με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει διαδικασία επί παραβάσει κατά της Ελλάδας λόγω των ελλείψεων στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων. Θα προλάβετε να συμμορφωθείτε ή θα επιβληθεί νέο πρόστιμο στη χώρα μας;
3. Γιατί όσοι παρακώλυσαν την έρευνα επιβραβεύονται με προαγωγές;
Η επιστολή κάνει λόγο για προαγωγές ατόμων που εμπλέκονται στην υπόθεση, όπως:
- Ο Κώστας Τασούλας, ο οποίος δεν εισήγαγε τις δικογραφίες στη Βουλή
- Ο Αγάπιος Χαρακόπουλος, ο οποίος προήχθη στην ΕΛ.ΑΣ. παρά το γεγονός ότι εκκρεμεί εις βάρος του ποινική δίωξη.
4. Γιατί παραμένει στη θέση του ο Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΣΕ, Παναγιώτης Τερεζάκης;
Ο Τερεζάκης έχει μηνυθεί για ψευδή κατάθεση στη Βουλή και για αλλοίωση στοιχείων. Γιατί εξακολουθεί να είναι στη θέση του;
5. Γιατί η Δικαιοσύνη δεν ερευνά το ενδεχόμενο ύπαρξης παράνομου φορτίου;
Γιατί ο Ανακριτής Λάρισας δεν έχει καν διατάξει έρευνα για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας που ενδέχεται να προκάλεσε την έκρηξη και την πυρκαγιά;
6. Συμμερίζεστε τη δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης ότι «τα χώματα πήγαν λίγο παραπέρα»;
Η κυβέρνηση χαρακτηρίζει το μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος ως μη σοβαρό ζήτημα. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
7. Ποιος έδωσε εντολή να μεταφερθούν οι Ιατροδικαστές από την Αθήνα στη Λάρισα;
Η επιστολή αφήνει σαφή υπονοούμενα ότι η μετακίνηση των Ιατροδικαστών έγινε με σκοπιμότητα.
8. Ποιος έδωσε εντολή για το μπάζωμα του σημείου της τραγωδίας;
Η καταστροφή του σημείου του δυστυχήματος είχε ως αποτέλεσμα να εξαφανιστούν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτή την απόφαση;
9. Από πού αντλήσατε την απόλυτη βεβαιότητά σας ότι δεν υπήρχε παράνομο φορτίο;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει λίγες μέρες μετά το δυστύχημα ότι δεν υπήρχε παράνομο φορτίο. Με βάση ποια στοιχεία έκανε αυτή τη δήλωση, αφού σήμερα δηλώνει πως το θέμα «ερευνάται»;
10. Πώς γνωρίζετε το πόρισμα του ΕΜΠ πριν αυτό παραδοθεί στη Δικαιοσύνη;
Η επιστολή καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση γνωρίζει το πόρισμα του ΕΜΠ πριν αυτό παραδοθεί στον Εφέτη Ανακριτή και τους συγγενείς.
Μήνυμα προς τον Αντώνη Σρόιτερ
Η πρόεδρος του συλλόγου καλεί τον Αντώνη Σρόιτερ να μην αποσιωπήσει αυτά τα ερωτήματα, καθώς, όπως υπογραμμίζει, η δημοσιογραφική του ιδιότητα επιβάλλει την αναζήτηση της αλήθειας.
«Είναι ερωτήσεις που κατατείνουν στην ανάδειξη της αλήθειας, και άρα εύλογα αναμένω να τεθούν από τον κ. Σρόιτερ, εφόσον και το δικό του δημοσιογραφικό καθήκον υπαγορεύει την αναζήτησή της, ώστε να ενημερώσει το τηλεοπτικό κοινό ως οφείλει».
Συμπέρασμα
Η επιστολή της Μαρίας Καρυστιανού αποτελεί μία σκληρή κριτική προς την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη, καταλογίζοντας καθυστερήσεις, συγκάλυψη στοιχείων και ατιμωρησία. Η επιμονή των συγγενών των θυμάτων να αναζητούν την αλήθεια, ακόμη και με προσωπική έρευνα, αναδεικνύει το έλλειμμα εμπιστοσύνης προς το κράτος.