iΗ Μέμα Σταθοπούλου γεννήθηκε το 1942 και υπήρξε μια σπουδαία προσωπικότητα στον χώρο της τέχνης και του θεάτρου, αλλά και μια αξιοσημείωτη αθλήτρια στον στίβο. Ήταν το μεγαλύτερο από τα δύο παιδιά της οικογένειάς της, με έναν μικρότερο αδερφό, τον Νίκο. Από τα σχολικά της χρόνια, η Μέμα ξεχώριζε στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στο άλμα εις ύψος, συμμετέχοντας σε αγώνες και κερδίζοντας διακρίσεις. Ήταν μέλος της ομάδας της Παναχαϊκής, σημειώνοντας εντυπωσιακές επιδόσεις που προέβλεπαν λαμπρό μέλλον στον αθλητισμό.
Η ανατροπή προς το θέατρο
Παρόλο που η αρχική της πρόθεση ήταν να σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία, η Μέμα έκανε μια ξαφνική στροφή στην καριέρα της. Μετά την ολοκλήρωση των εξετάσεων στην Αθήνα, ανακοίνωσε στην οικογένειά της ότι είχε περάσει στο θέατρο και όχι στη Γυμναστική Ακαδημία. Αυτή η απόφαση σηματοδότησε την αρχή μιας λαμπρής πορείας στην υποκριτική.
Η Μέμα σπούδασε στη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Το ντεμπούτο της στο θέατρο έγινε το 1964 δίπλα στον θρυλικό Δημήτρη Χορν, στο έργο «Δικέφαλος Αετός» του Ζαν Κοκτό. Σύντομα καθιερώθηκε ως μια από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της εποχής, με εξαιρετικές ερμηνείες σε παραστάσεις και ταινίες.
Κινηματογραφική πορεία και δημοφιλία
Η καριέρα της στον κινηματογράφο ξεκίνησε επίσης το 1964, με την ταινία «Επικίνδυνοι» του Πάνου Λάφη. Συνεργάστηκε με γνωστούς ηθοποιούς της εποχής, όπως ο Θάνος Λειβαδίτης, με τον οποίο υπήρξαν ζευγάρι και στην προσωπική τους ζωή. Έπαιξαν μαζί σε πολλές ταινίες, όπως «Παραστρατημένη», «Φτωχόπαιδο» και «Κορίτσι της οργής», δημιουργώντας ένα από τα πιο αγαπημένα καλλιτεχνικά ζευγάρια της εποχής. Οι ταινίες της, όπως «Ένας άφραγκος Ωνάσης» (1969) και «Φουκαράδες και Λεφτάδες» (1970), σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία.
Η απόσυρση και η επιστροφή στην Πάτρα
Το 1975, μετά τον γάμο της με τον επιχειρηματία Δημήτρη Μαρούση, η Μέμα αποφάσισε να αποσυρθεί από την καλλιτεχνική σκηνή, παρόλο που ήταν ακόμη νέα και επιτυχημένη. Απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κώστα και την Ελένη, με την οποία έζησε μια τραγική απώλεια, καθώς σκοτώθηκε σε τροχαίο το 2005, σε ηλικία μόλις 24 ετών.
Μετά τον χωρισμό της τη δεκαετία του ’80, η Μέμα επέστρεψε στην Πάτρα, όπου για ένα διάστημα ασχολήθηκε με το εμπόριο, ανοίγοντας μια μπουτίκ γυναικείων ενδυμάτων. Παρότι είχε αποσυρθεί από το θέατρο, ποτέ δεν έπαψε να επιθυμεί την επιστροφή της στη σκηνή. Ωστόσο, ένιωσε πικραμένη που δεν της δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί με το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.
Η μάχη με τον καρκίνο και το τέλος
Από το 1997, η Μέμα Σταθοπούλου έδινε γενναία μάχη με τον καρκίνο. Έφυγε από τη ζωή στις 17 Οκτωβρίου 1999, σε ηλικία 57 ετών, αφήνοντας πίσω της μια πλούσια κληρονομιά στον χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου. Η κηδεία της στην Πάτρα ήταν γεμάτη από κόσμο που ήρθε να τιμήσει τη μνήμη της, αν και η παρουσία των καλλιτεχνών ήταν περιορισμένη λόγω της απόστασης.
Ο Δημήτρης Μαρούσης, ο πρώην σύζυγός της μίλησε σε συνέντευξη του για το τέλος της αγαπημένης ηθοποιού. Η Μέμα Σταθοπούλου πέθανε από καρκίνο στο στήθος. «θα μπορούσε να είχε σωθεί αν πήγαινε στους γιατρούς, όμως δεν πήγαινε. Είχαμε χωρίσει τότε, αλλά είχαμε άψογες σχέσεις μέχρι και τον θάνατό της. Μην ξεχνάτε είχαμε δύο παιδιά και μόλις το έμαθα, την πήρα τηλέφωνο. Της είπα: “Μέμα, έχεις παιδιά, έχεις υποχρεώσεις. Πρέπει να πας στον γιατρό”. Και έτσι πείστηκε και πήγε. Πίστευε ότι θα το ξεπεράσει από μόνη της, γιατί η Μέμα ήταν αντράκι. Δεν τα κατάφερε, όμως!». Στην «Εσπρέσο» μίλησε και ο γιος του ζευγαριού.
Ο Κωνσταντίνος Μαρούσης, θυμάται τα τελευταία λόγια της μητέρας του. «Την είχαμε στο σπίτι. Δεν ήθελε να βλέπει κόσμο. Δέκα μέρες προτού πεθάνει και ενώ ο καρκίνος έχει κάνει παντού μεταστάσεις και δεν μπορούσε να περπατήσει καθόλου, είχε πλήρη διαύγεια. Εκείνο το απόγευμα είχε πιάσει στα χέρια της ένα βιβλίο και διάβαζε. Παρατάει το βιβλίο και πιάνουμε μια κουβέντα που τελείωσε την επόμενη μέρα το πρωί. Εκεί μου μίλησε για όλη τη ζωή της. Πάνω στην κουβέντα μου λέει: “Ωραίος άνθρωπος ο πατέρας σου. Να τον προσέχεις”. Λίγο πριν τελειώσουμε την κουβέντα, μπήγει τα νύχια της στο χέρι μου και με δύναμη μου λέει: “Παιδί μου, πρόσεχε στη ζωή σου. Πρόσεχε στη ζωή σου”»