Ένας από τους 7 Νόμους του Σύμπαντος είναι ο νόμος του Κάρμα* ή αλλιώς νόμος της Ανταπόδοσης.
Υπό την επήρειά του βρίσκεται όλος ο κόσμος, το σύμπαν και οι άνθρωποι.
Πολλοί , ακούγοντας την λέξη κάρμα , έχουν την αίσθηση ότι πρέπει να είναι κάτι κακό, κάτι σαν τιμωρία, χωρίς όμως να γνωρίζουν ακριβώς την σημασία της.
Για να μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα την έννοια του Κάρμα, κατά τη γνώμη της συγγραφέως μπορούμε να πούμε ότι χωρίζεται σε τρία μέρη:
– Το κάρμα της τωρινής ζωής
– Το οικογενειακό κάρμα
– Το κάρμα της προηγούμενης ζωής
Το Κάρμα της τωρινής ζωής
Το κάρμα που συγκεντρώνει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι η ιστορία που φτιάχνει με τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις του.
Η ψυχή του είναι σαν καθρέφτης, ο οποίος ανακλά γεγονότα και καταστάσεις μέσα από το πρίσμα και το χρώμα του.
Αν ο άνθρωπος ζει μια ζωή στην οποία τρέφει συναισθήματα όπως θυμός, μίσος, ζήλια, μνησικακία κρατώντας τα μέσα του ή ξεσπώντας τα σε άλλους ή στον εαυτό του και παραμελεί να αναπτύξει την ικανότητα να αγαπήσει ή να αγαπηθεί η ανάκλαση του κόσμου του θα είναι μαύρη, άσχημη.
Οι άνθρωποι γύρω του θα είναι εκμεταλλευτές, κριτές, υποκριτές. Όλα αυτά όμως δεν θα είναι τίποτα άλλο από την προβολή των δικών του συναισθημάτων, τα οποία πια υποσυνείδητα ψάχνει σε άλλα άτομα.
Με λίγα λόγια, ο νόμος του Κάρμα.
Το Κάρμα της προηγούμενης ζωής
Όπως ακριβώς με τις πράξεις τις τωρινής μας ζωής, έτσι και με τις πράξεις των προηγούμενων, ισχύει ο ίδιος νόμος της ανταπόδοσης.
Η σημασία αυτού όμως, είναι ότι υπάρχουν πράξεις που γίνονται στη ζωή κάποιου χωρίς να υπάρξει ανταπόδοσή τους στην ίδια ζωή.
Το κάρμα των προηγούμενων ζωών είναι πολύ πιο δύσκολο να αποκαλυφθεί γιατί βρίσκεται σε άλλα επίπεδα, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες για αυτό να βρίσκονται συνήθως στο υποσυνείδητο ή ασυνείδητο κομμάτι του νου μας.
Η πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες γίνεται με διάφορους τρόπους, ηθελημένα ή μη όπως μέσω ονείρων, οραμάτων, μέσω ύπνωσης ή μέσω κάποιας θεραπείας ανώτερου πνευματικού επίπεδου.
Συνήθως, αυτό που καταφέρνουμε να θυμηθούμε είναι μόνο μικρά κομμάτια, αποσπάσματα, ένα μεγάλο πάζλ που καλούμαστε σιγά σιγά να συμπληρώσουμε.
Συμβαίνει πολύ συχνά κοντινά μας πρόσωπα να έχουν αποτελέσει γνωστά μας άτομα σε προηγούμενες ζωές, και συνήθως με σχέσεις αρνητικές, από μίσος έως δολοφονία. Άλλες περιπτώσεις είναι μια διαφορετική μορφή αγάπης από τώρα (για παράδειγμα δύο εραστές σε άλλη ζωή μπορεί να είναι τώρα πατέρας και γιός, πολύ καλοί φίλοι κτλ). Αυτά εμφανίζονται ως εμπόδια στην επικοινωνία τα οποία καλούνται να λύσουν.
Σπάνια ένας άνθρωπος θυμάται τι ήτανε, τι έκανε αλλά αυτό που μπορεί να αντιληφθεί , με τις πέντε του αισθήσεις, είναι ότι σε κάποια μέρη του κόσμου έχει ξαναπάει ή ότι κάποιοι άνθρωποι του φαίνονται πολύ γνωστοί από την πρώτη και όλας ματιά (έχοντας είτε θετικά είτε αρνητικά συναισθήματα για αυτούς ).
Το οικογενειακό Κάρμα
Βάσει του κάρμα άλλων ζωών μας, πριν ακόμα κατεβούμε σαν πνεύμα στη γη για την επόμενη ζωή μας επιλέγουμε τα μαθήματα που θέλουμε να διδαχθούμε διαλέγοντας τους γονείς μας, ακριβώς για τα αρνητικά χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν σε αυτά τα μαθήματα (καρμικά μαθήματα).
Όλα μα όλα τα μαθήματα του οικογενειακού κάρμα έχουν σαν ρίζα την απόλυτη συγχώρεση και αγάπη (όχι με την έννοια της προσκόλλησης όμως), και μας δείχνουν το δρόμο προς την αγάπη για τον εαυτό μας.
Όταν δεν αγαπάμε την μητέρα ή τον πατέρα μας για κάτι σίγουρα δεν αγαπάμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, που, στη συνέχεια δεν μας επιτρέπει να αγαπάμε τους άλλους.
Το Κάρμα με λίγα λόγια σημαίνει ότι οι φυσικές και πνευματικές πράξεις που εκτελέστηκαν από το φυσικό σώμα κάποιου επηρεάζουν τις μελλοντικές του ενσαρκώσεις. Αυτό δεν είναι κάποιου είδους σύστημα τιμωρίας. Ούτε υπάρχει για να δικαιολογήσει την ύπαρξη των βασάνων και του πόνου.
Είναι πολύ απλά η προέκταση του Νόμου της Αλλαγής, τον οποίο μπορούμε μόνο να δεχτούμε με ανοιχτή αγκαλιά.
Δουλεύοντας με τον εαυτό μας μέσω της κοσμικής ενέργειας έχουμε τη δυνατότητα να συνδέσουμε όλο αυτό το πάζλ του Κάρμα.
Όσα περισσότερα κομμάτια εμείς ενώνουμε, τόσο καλύτερα έχουμε εικόνα για τον εαυτό μας, τόσο συγχωρούμε και αφήνουμε αισθήματα που μας εμποδίζουν να ζούμε ευτυχισμένοι και τόσο γινόμαστε πιο φωτεινοί.
Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι μόνο με αγάπη και πολλές θετικές πράξεις μπορούμε να ξεχρεώσουμε το Κάρμα μας.
πηγή
Καρμικός Νόμος.
γράφει ο Διδάσκαλος
Κουτ Χούμι Λαλ Σινγκ
Τα πάντα μέσα στο Σύμπαν διέπονται από κίνηση…
Εάν το σκεφθούμε, εάν το κατανοήσουμε τότε θα δούμε ότι έχουμε μία συνεχή και ασταμάτητη δράση και αντίδραση.
Το κάρμα έχει και την έννοια της αντιδράσεως που συνεπάγεται κάθε δράση.
Ο άνθρωπος είναι κυριολεκτικά «πεταμένος» μέσα σ’ ένα κινούμενο ή, για να ακριβολογήσω, δονούμενο Σύμπαν και δέχεται διαφόρων ειδών επιδράσεις.
Του είναι αδιανόητο να συλλάβει τον νόμο του Κάρμα, επειδή δεν έχει αντίληψη ούτε των Ανώτερων αοράτων κόσμων, όπου παράγονται τα αίτια, ούτε της τεράστιας χρονικής συνέχειας που πέρασε από ενσάρκωση σε ενσάρκωση, έτσι ώστε να μπορεί να αξιολογήσει τη δράση του και να αναμένει τα ανάλογα αποτελέσματα.
Αντιθέτως, οι Διδάσκαλοι της Σοφίας, μη περιοριζόμενοι από τον χρόνο και έχοντας συνείδηση των ανωτέρων κόσμων, μπορούν να εντοπίσουν τα αίτια που έχουν ήδη δραστηριοποιήσει μία κατάσταση και να προσδιορίσουν με ακρίβεια τα αποτελέσματα.
Κατέχοντας αυτή τη γνώση, εκμεταλλεύονται κατά καιρούς διάφορες ευκαιρίες και τις χρησιμοποιούν προς όφελος των ανθρώπων. Το ερώτημα είναι πώς ένας μέσος άνθρωπος, που ασχολείται με τον εσωτερισμό, θα αντιληφθεί θεωρητικά αυτόν τον νόμο και, αν είναι δυνατόν, και πρακτικά.
Υπάρχει μία πολύ σοφή ρήση στην Καινή Διαθήκη που λέει: «ότι σπείρει ο άνθρωπος αυτό θα θερίσει».
Αυτό όμως που δεν έχει αντιληφθεί ο περισσότερος κόσμος είναι ότι θα θερίσει οπωσδήποτε τον καρπό που θα παραγάγει ο σπόρος του (δηλαδή η πράξη του) ανεξαρτήτως χρόνου, γιατί το ανθρώπινο ον δεν περιορίζεται από τον χρόνο.
Αυτό που περιορίζεται είναι η προσωπικότητά του, που διαμορφώνεται όταν εκφράζεται στον υλικό κόσμο.
Τα αποτελέσματα μιας πράξεως, λοιπόν, μπορεί να ακολουθήσουν κάποιον άνθρωπο, μετά τον θάνατό του, στον αστρικό κόσμο ή μπορεί να τον ακολουθήσουν στην επόμενη ενσάρκωσή του ή ακόμη και σε ενσαρκώσεις του πολύ μεταγενέστερες.
Η ανταπόδοση μιας πράξεως προσδιορίζει ένα αποτέλεσμα, που άλλοτε είναι αρνητικό και άλλοτε θετικό.
Το αποτέλεσμα που εκδηλώνεται έχει πάντοτε την αιτία του σε μια καθαρά δική μας επιλογή, και αυτό είναι ακριβώς που πρέπει να καταλάβουμε πολύ καλά και, αν είναι δυνατόν, να το αφομοιώσουμε εντελώς.
Δεν υπάρχει στον κόσμο αδικία. Υπάρχει μόνο μία συνεχής δράση αιτιών και αποτελεσμάτων, που τα ενεργοποιούμε εμείς οι ίδιοι με την καλή ή κακή μας θέληση.
Μπορείτε, συνεπώς, να λυπηθείτε ένα συνάθρωπό σας που υποφέρει και να τον βοηθήσετε, αν θέλετε, αλλά δεν είστε σε θέση να ξέρετε τι έκανε ώστε να περάσει αυτές τις δοκιμασίες.
Μπορείτε να σκανδαλισθείτε με κάποιον που γεννήθηκε μέσα στον πλούτο και τη χλιδή, αλλά ούτε γι’ αυτόν ξέρετε τι έκανε ώστε να γεννηθεί ή να διαμορφωθεί έτσι.
Πολλές φορές έχετε ακούσει συνανθρώπους μας, σε στιγμές αγανάκτησης, να φωνάζουν ότι αυτό που συμβαίνει στον τάδε άνθρωπο είναι αδικία από τον Θεό. Εάν όμως ο Θεός ήταν άδικος, πολύ απλά, ή δεν θα υπήρχε ή δεν θα ήταν Θεός. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου σωστό τη δική μας άγνοια να την ερμηνεύουμε ως θεϊκή αδικία.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξουμε είναι αν στη ζωή μας, σε γενικές γραμμές, μας έρχονται βολικά οι περιστάσεις ή βρισκόμαστε διαρκώς μέσα σε αντίξοες καταστάσεις.
Στην πρώτη περίπτωση, ή είμαστε πολύ αδύναμοι και δεν αντέχουμε τις αντιξοότητες ή λειτουργούμε σύμφωνα με την θετική όψη του Νόμου του Κάρμα.
Στη δεύτερη περίπτωση, η ενεργοποιούμε την αρνητική όψη του Νόμου ή, μέσα από πολλές δοκιμασίες, προετοιμαζόμαστε για υψηλή πνευματική εξέλιξη.
Επειδή, τώρα, το δεύτερο σκέλος της προτάσεως θα βόλευε τους περισσότερους – ώστε να δικαιολογήσουν τον κακό τους εαυτό – θα σας έλεγα ότι μπορείτε να διακρίνετε αν δοκιμάζεστε ή αν είστε κακοί χειριστές του Νόμου, με τη βοήθεια του ακόλουθου κανόνα:
Εάν αντιμετωπίσατε μέσα από θετικό πρίσμα το μεγαλύτερο μέρος των αντιξοοτήτων που σας παρουσιάστηκαν και τις έχετε ξεπεράσει χωρίς να αφήσουν αρνητικά κατάλοιπα μέσα σας, τότε όντως δοκιμάζεστε. Αν όμως σε κάθε παρουσιαζόμενο πρόβλημα δυσανασχετείτε, νιώθετε ότι η ζωή είναι αφόρητη για σας και κάνετε διάφορους συνδυασμούς ενεργειών
για να ξεφύγετε από μία τέτοια αρνητική κατάσταση και όχι για την αντιμετωπίσετε, τότε είστε κακοί χειριστές του Νόμου. Όλα αυτά όμως έχουν ανάγκη από ένα γενικότερο πλαίσιο, που θα προσπαθήσω να σας το περιγράψω. Για να κατανοήσετε καλύτερα τον Νόμο του Κάρμα, θα πρέπει υποχρεωτικά να λάβετε σοβαρά υπόψη σας την εξέλιξη κάθε όντος.
Όσον αφορά τον άνθρωπο, δεν πρέπει να τον κρίνετε ανάλογα με τις πράξεις του μόνο, αλλά να λαμβάνετε υπόψη σας πάντοτε το εξελικτικό επίπεδο στο οποίο βρίσκεται.
Σας έχω αναφέρει σε προηγούμενη επιστολή μου ότι όσο πιο πολύ εξελίσσεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί καταστάσεις και πράγματα μέσα και έξω από τον υλικό κόσμο.
Δεν είναι δυνατόν όμως να έχετε τις ίδιες απαιτήσεις από ένα άτομο που έχει πίσω του πολύ λίγες ενσαρκώσεις (μία πολύ άπειρη προσωπικότητα όσον αφορά τις κάθε είδους εμπειρίες) με τις απαιτήσεις που έχετε από ένα Μύστη.
Σας το αναφέρω αυτό, διότι άλλο είναι το περιβάλλον που διαμορφώνεται για τη νεαρή ψυχή, που μόλις άρχισε να ενσαρκώνεται, και άλλο το περιβάλλον που χρειάζεται ο Μύστης.
Αυτό που με μεγάλη μου ικανοποίηση αποκαλώ Θεία Πρόνοια (Σοφία του Θεού) έχει φροντίσει με εξαιρετικές λεπτομέρειες για τη ζωή και των δύο.
Τα πάντα προέρχονται από το Ύψιστο Ον και είναι στην πραγματικότητα μία και μοναδική ενέργεια που αλλάζει επίπεδα και ποιότητες.
Υπάρχουν ορισμένα Όντα με υψηλή θέση στην Ιεραρχία που ονομάζονται οι Κύριοι του Κάρμα. Αυτά τα Όντα είναι επιφορτισμένα να έρχονται σε επαφή με τα ανθρώπινα Πνεύματα που πρόκειται να ενσαρκωθούν.
Βάσει δε της επιλογής που κάνει το ανθρώπινο Πνεύμα – του οποίου, επαναλαμβάνω, δεν έχει ο άνθρωπος συνείδηση προς το παρόν – ρυθμίζουν και την κάθε είδους ενέργεια που χρειάζεται να καταναλώσει η προσωπικότητα του ανθρωπίνου Όντος ή αυτό που σας είναι γνωστότερο ως ο εαυτός σας.
Το ανθρώπινο Πνεύμα μας χρειάζεται να πάρει ορισμένες εμπειρίες μέσω της διαβίωσης του (Κατώτερου) Εαυτού μας επάνω στη Γη.
Αναλόγως λοιπόν, με τις εμπειρίες που χρειάζεται, ρυθμίζουν οι Κύριοι του Κάρμα και τις ανάλογες γήινες συνθήκες που θα του εξασφαλίσουν αυτές τις εμπειρίες.
Από την πρώτη της κιόλας ενσάρκωση στη Γη, η γήινη προσωπικότητα ή ο Εαυτός μας λαμβάνει έναν αριθμό αποφάσεων και εκτελεί έναν αριθμό πράξεων.
Οι πράξεις αυτές θέτουν αμέσως σε δράση αίτια που, με τη σειρά τους, παράγουν τα ανάλογα αποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα δεν θα εμφανισθούν αμέσως. Ο άνθρωπος που πραγματοποιεί τα πρώτα δειλά βήματα των πρώτων ενσαρκώσεών του βρίσκεται κάτω από ένα καθεστώς βίας, γιατί αφ’ ενός είναι άπειρος, αφ’ ετέρου τα αόρατα σώματά του (οι λεγόμενοι φορείς της συνειδητότητας) είναι εντελώς υπανάπτυκτα και αγύμναστα.
Η δύναμη του ανθρώπου αυτού – σε σύνολο – ισοδυναμεί με τη δύναμη ενός νεογέννητου μωρού.
Η βία που υφίσταται προέρχεται από τις χονδροειδείς δονήσεις του αστρικού και του κατώτερου νοητικού πεδίου, αν και το τελευταίο έρχεται αργότερα. Αυτό συμβαίνει, γιατί μόνο χονδροειδείς δονήσεις μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τους μη ανεπτυγμένους και αγύμναστους φορείς ή σώματα του ανθρώπου.
Έτσι, για αρκετό καιρό, ο νεαρότερος – σε συνολική ηλικία όσον αφορά τις εμπειρίες – αδελφός μας ανταποκρίνεται στο περιβάλλον του, όπως ένα μωρό, μη διαθέτοντας ακόμη μια ώριμη και κοινά αποδεκτή λογική.
Φέρει μέσα του βίαιες δονήσεις, όπως αυτές στις οποίες ανταποκρίνεται. Είναι νευρικός και οξύθυμος και, μετά από ορισμένες ενσαρκώσεις, γίνεται κουτοπόνηρος. Με λίγα λόγια, για σας είναι ένα κακό και μη αποδεκτό άτομο.
Αναρωτηθήκατε όμως πώς βλέπει διαχρονικά ένα τέτοιο άτομο ένας Διδάσκαλος της Σοφίας;
Θα ήθελα να τονίσω ότι αυτό που θα θεωρούσαμε ως αρνητική όψη του κάρμα δεν δρα αμέσως.
Επειδή, όμως, όσο αυξάνεται ο αριθμός των ενσαρκώσεων, ο νεαρός αδελφός μας γίνεται όλο και περισσότερο κακομαθημένος, επικεντρώνοντας τη συνειδητότητά του στις επιθυμίες του (που τις περισσότερες φορές δεν είναι πραγματικά δικές του), αρχίζει πλέον να επιφέρει ανισσοροπία στο κοντινό του περιβάλλον.
Μόλις το Πνεύμα του νεαρού αυτού αδελφού αντιληφθεί ότι ωρίμασε η συνείδηση της προσωπικότητας, έτσι ώστε να μπορεί να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνει, στέλνει «εντολή» στους Κυρίους του Κάρμα, και αμέσως εμφανίζεται μια εμπειρία στην προσωπικότητα που την αναγκάζει να αντιληφθεί τι έκανε σε κάποια συγκεκριμένη φάση της γήινης ζωής.
Η εμπειρία αυτή έχει συνήθως ως αποτέλεσμα τον πόνο.
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι μια τέτοια εμπειρία μπορεί να έχει τη ρίζα της σε προγενέστερες ενσαρκώσεις.
Συμβαίνει όμως κατά τη χρονική εκείνη στιγμή που το άτομο είναι έτοιμο να την κατανοήσει. Εάν συνέβαινε νωρίτερα, το άτομο θα πονούσε χωρίς να μπορεί να κατανοήσει την αιτία.
Και εδώ ακριβώς πρέπει να επικεντρώσουμε όλη μας την προσοχή. Αυτή ακριβώς η λεπτομέρεια μας αποκαλύπτει ότι:
ο Νόμος του κάρμα δεν είναι Νόμος που τιμωρεί,
αλλά Νόμος που απελευθερώνει.
Μας δείχνει ακριβώς τι κάναμε και δεν θέλαμε οι άλλοι να το κάνουν σ’ εμάς. Εάν ο Νόμος μας πονά, το κάνει απλώς για να μας δείξει ποιος ήταν ο εαυτός μας σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή στο παρελθόν. Εμείς είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε αν θα ανταποδώσουμε, δηλαδή, αν θα επαναλάβουμε ή όχι το «κακό» που μας έκανε κάποιος άλλος.
Υπάρχει όμως και η θετική όψη του Καρμικού Νόμου. Αυτή εκφράζεται σε υλικό, ψυχικό και πνευματικό πλούτο.
Μη φθονείτε τους άλλους προτού παρατηρήσετε και σκεφθείτε, γιατί τίποτε δεν χαρίζεται σε κανέναν και πουθενά. Απλώς τα κατακτούμε με προσπάθεια.
Παρατηρήστε, για παράδειγμα, έναν πλούσιο. Εάν πρόκειται για ένα χαρακτήρα κακομαθημένο, τότε ο πλούτος του δόθηκε, γιατί χωρίς αυτόν πολύ λίγες εμπειρίες θα μπορούσε να πάρει.
Ο πλούτος σ’ αυτήν την περίπτωση αποτελεί τη μοναδική του ισορροπία. Εάν του τον αφαιρούσατε, θα χανόταν με το παραμικρό εμπόδιο της ζωής λόγω της μεγάλης του απειρίας.
Εάν όμως ο πλούσιος παρουσιάζει έναν ώριμο χαρακτήρα και, ιδιαίτερα, εάν κάνει φιλανθρωπίες για τη δική του προσωπική ικανοποίηση (και όχι για επίδειξη), εάν νιώθει ότι ο πλούτος και οι δουλειές του, του δόθηκαν για να τα διαχειρίζεται, να τα χαίρεται και για να τα προσφέρει στους άλλους, και όχι να τα συσσωρεύει, τότε, με μαθηματική ακρίβεια θα γεννηθεί στην επόμενη ενσάρκωσή του ακόμη πιο πλούσιος, γνωρίζοντας ότι η προσφορά πάντοτε αμείβεται.
Δεν θα αναφερθώ στα άτομα που έχουν ψυχικά και πνευματικά χαρίσματα, γιατί, όπως καταλαβαίνετε, δεν τους χαρίστηκαν, αλλά τα απέκτησαν με επίπονες προσπάθειες. Οι προσπάθειες για την πρόοδό μας ενεργοποιούν πάντοτε θετική όψη του Καρμικού Νόμου.
Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τις ημέρες της συμφοράς μας, όπως τις ημέρες της ευτυχίας μας, τις δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι.
Εάν όμως προχωρήσουμε με τη σκέψη μας και τη φαντασία μας και αντιληφθούμε έστω και διανοητικά πώς ενεργεί ο Καρμικός Νόμος σε ένα εξελιγμένο άτομο, θα παρατηρήσουμε μια μεγάλη διαφορά.
Πρώτα απ’ όλα, το εξελιγμένο άτομο έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί αυτόν τον Νόμο στο σύνολό του και δεν τον τοποθετεί μέσα σε στενά προσωπικά πλαίσια. Γνωρίζει ότι κάθε του σκέψη και κάθε του κίνηση θα διαμορφώσουν το αύριο και τις ημέρες που θ’ ακολουθήσουν.
Ο εξελιγμένος άνθρωπος τείνει να κατακτήσει το επίπεδο του Διδασκάλου της Σοφίας, αρχίζοντας να εκπέμπει μία δόνηση υψηλής τάξεως που σταδιακά αλλά σταθερά επηρεάζει θετικά το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και κινείται. Η θετική δόνηση της αύρας του, που βαθμιαία τελειοποιείται και γίνεται ολοένα και θετικότερη φέρνει από μόνη της τα θετικά αποτελέσματα του Κάρμα σε αυτόν που την εκπέμπει.
Έτσι, ο υποψήφιος Μαθητής μεταμορφώνεται και μεταμορφώνει.
Το κυριότερο όμως είναι ότι αυτή η συνεχής προσπάθεια του υποψηφίου Μαθητή για τη βελτίωση και κυριαρχία του εαυτού του, έλκει την προσοχή των Διδασκάλων και, όταν φτάσει στο επίπεδο που Εκείνοι θα κρίνουν ως το πλέον κατάλληλο, θα διαχυθεί σ’ αυτόν ένα ρεύμα ενέργειας ή δονήσεων υψηλής τάξεως, που οι μεγάλες θρησκείες το αποκαλούν Ευλογία. Αυτό το ρεύμα αρχίζει και το χρησιμοποιεί ο ίδιος προς όφελος των συνανθρώπων του.
Αντιλαμβάνεστε, βέβαια, ότι στη συγκεκριμένη ύλη αυτή η ανιούσα πρόοδος οφείλεται μόνο στους σωστούς χειρισμούς του υποψήφιου Μαθητή και σε τίποτε άλλο.
Ο άνθρωπος αυτός αντέστρεψε την αρνητική όψη του Καρμικού Νόμου και, γινόμενος σταδιακά κύριος του Εαυτού του, γίνεται ταυτοχρόνως γνώστης και συνεπώς κυρίαρχος αυτού του Νόμου.
Όσο περισσότερο γνωρίζει αυτόν τον Νόμο, τόσο πιο ευέλικτος γίνεται απέναντί του, φτάνοντας εν τέλει στο σημείο να μην μπορεί να τον αγγίξει η αρνητική του όψη.
Εδώ, όμως, πρέπει να αναφερθεί ότι το προσωπικό κάρμα του καθ’ ενός ενεργοποιείται όχι τυφλά και ανεξάρτητα, αλλά πάντοτε μέσα στα πλαίσια του κάρμα που επηρεάζει την οικογένεια, του κάρμα που επηρεάζει τον επαγγελματικό περίγυρο (μικρές ή μεγάλες ομάδες) μέσα στον οποίο κινούμαστε, του κάρμα που διέπει την πόλη, την περιφέρεια και τέλος τη χώρα που ανήκουμε.
Ο Καρμικός Νόμος δρα περίπλοκα και πάντοτε σε σχέση με το περιβάλλον που ερχόμαστε σε επαφή.
Αυτό που ενδιαφέρει τους διδασκάλους είναι να μάθουν οι αρχάριοι μαθητές, ακόμα και αυτοί που για πρώτη φορά ακούνε τον όρο, ότι ο νόμος του Κάρμα δεν είναι τιμωρία αλλά ο δρόμος προς την αυτογνωσία.
Είναι μία κατάσταση που, ενώ μπορεί να βιώνουμε την αρνητική της όψη, με μία δική μας και μόνον απόφαση μπορούμε να την αλλάξουμε.
Για να κατορθώσουμε να αλλάξουμε αυτήν την αρνητική όψη, υπάρχουν μερικοί πολύ απλοί κανόνες που θα σας δώσω, οι οποίοι παρ’ όλη την απλότητά τους, είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί.
Ο πρώτος κανόνας που πρέπει πάντοτε να εφαρμόζουμε είναι ο κανόνας της σκέψης πριν από τη δράση.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δρουν παρορμητικά, χωρίς συνήθως να σκέπτονται, και μετά υφίστανται αποτελέσματα.
Αυτός ο κανόνας πρέπει να ισχύει ακόμη και για πράξεις παροχής βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας.
Η πρώτη σκέψη που πρέπει να κάνουμε πάντοτε πριν από κάθε μας πράξη είναι μήπως μ’ αυτήν την πράξη προξενήσουμε άθελά μας κακό.
Η δεύτερη σκέψη είναι να τοποθετήσουμε τον εαυτό μας στη θέση του στόχου της πράξεώς μας. Να αναρωτηθούμε, δηλαδή αν αυτό που πάμε να κάνουμε, θα θέλαμε να μας το κάνει κάποιος άλλος.
Ο δεύτερος κανόνας αφορά τη βοήθεια που δίνουμε στον συνάθρωπό μας. Εδώ η σκέψη μας θα πρέπει να είναι βαθύτερη και αποδοτικότερη. Θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ μήπως η βοήθεια που θέλουμε να δώσουμε φέρει αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που επιδιώκουμε.
Επειδή όμως αυτό είναι καθαρά συνειδησιακό θέμα για τον καθένα σας, δεν μου επιτρέπεται να επεκταθώ. Απλώς, κάθε φορά που βοηθάτε κάποιον, θα πρέπει να ζητείτε από τον Θεό να τον κάνει να αντιληφθεί τη στάση και τη θέση του, ώστε να αρχίσει πλέον να ενεργοποιεί μόνος του τη θετική όψη του Καρμικού Νόμου.
Ο τρίτος και βασικότερος κανόνας αφορά τα προβλήματα που βιώνουμε. Τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, έχουμε για άλλη μία φορά την ευκαιρία να εκμεταλλευθούμε τον Νόμο για να τον γνωρίσουμε.
Κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα, προτού προχωρήσουμε σε οποιονδήποτε τρόπο λύσης του, θα πρέπει, είτε με την προσευχή μας είτε με τον διαλογισμό μας, να επικαλούμεθα τον Θεό ή όποια ανώτερη δύναμη πιστεύουμε, να μας κάνει να κατανοήσουμε γιατί έχουμε αυτό το πρόβλημα.
Ακόμη και αν τα αίτια του προβλήματος μας παραμείνουν ανεξιχνίαστα, ο διαλογισμός ή η προσευχή θα μας καταδείξουν ποια είναι ακριβώς η θέση μας απέναντι στο πρόβλημα, και συνεπώς η λύση του θα είναι ευκολότερη. Λέω ότι τα αίτια μπορεί να είναι ανεξιχνίαστα, γιατί υπάρχει η πιθανότητα, αν το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο ή πολύπλοκο, να οφείλεται σε προηγούμενη ενσάρκωση. (Αυτό συμβαίνει συνήθως με τα μεγάλα προβλήματα που μας στέλνει ο Νόμος από μικρή ηλικία).
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι τα προβλήματα είναι αξεπέραστα. Λέγω δε ότι η προσευχή ή ο διαλογισμός θα μας δείξουν την ακριβή μας θέση απέναντι στο πρόβλημα, γιατί τις περισσότερες φορές εκτιμούμε λανθασμένα τον εαυτό μας και το πρόβλημά μας, και συνήθως μεγαλοποιούμε τα πράγματα.
Μπορεί βέβαια να μην έχετε το ποθούμενο αποτέλεσμα με την πρώτη προσπάθεια, αλλά αν επιμείνετε, θα αρχίσετε να διακρίνετε σταδιακά το πραγματικό μέγεθος κάθε προβλήματός σας, ώστε να εφοδιάζετε τον εαυτό σας με το ανάλογο ψυχικό σθένος και να οδεύετε προς τη λύση του.
Εκεί που θα μπορούσα να επιμείνω, αναφερόμενος σε ορισμένες εξαιρέσεις, είναι καταστάσεις που αφορούν πολύ σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας, αλλά αυτό θα σας το αναλύσω πολύ αργότερα, διότι είναι αρκετά πολύπλοκο για το επίπεδό σας.
Πέρα όμως απ’ όλα αυτά που αναφέραμε, πρέπει να αναλύσουμε ακόμη περισσότερο την έννοια του Κάρμα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
Φαντασθείτε έναν τεράστιο ιστό αράχνης που λάμπει στο φως του Ηλίου ιριδίζοντας όλα τα χρώματα. Φαντασθείτε επίσης, έναν παρόμοιο ιστό που δεν ιριδίζει, αλλά το χρώμα του είναι θαμπό και σκοτεινό.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε τη θετική όψη του Νόμου ενώ στη δεύτερη την αρνητική.
Φαντασθείτε ότι πάνω στους δύο ιστούς κινούνται άνθρωποι, εμείς οι ίδιοι. Αυτός που γνωρίζει τη φύση του ιστού μπορεί και τον αγγίζει χωρίς να τον καταστρέφει. Αυτός όμως που δεν γνωρίζει, λερώνει και καταστρέφει τον ιστό.
Το ίδιο συμβαίνει και με την ισορροπία του Καρμικού Νόμου. Όσο περισσότερο τον γνωρίζουμε τόσο καλύτερα κινούμαστε μέσα σε αυτόν. Επειδή όμως όλοι έχουν συμμετοχή σε αυτήν την ισορροπία, έχουμε πάλι μία διττή εικόνα. Του ατόμου που είναι δεμένο με τα μαθήματα του Νόμου, και του ατόμου που βαδίζει προς την πλήρη απελευθέρωση.
Υπάρχει επίσης και μία τρίτη κατηγορία:
Των ήδη απελευθερωμένων Όντων. Τα μεγάλα Όντα, που έχουν απελευθερωθεί ήδη, ενεργοποιούν συνεχώς αίτια και αποτελέσματα θετικής φύσεως, που έμαθαν να τα χειρίζονται από την εποχή της σταδιακής τους απελευθέρωσης.
Αυτού του είδους οι ενέργειες είναι, με άλλα λόγια, η βοήθεια και οι διδασκαλίες που παρέχουν στους νεότερους, είναι, αν θέλετε, το απόσταγμα εφαρμογής και πείρας του Νόμου ύστερα από μελέτη αιώνων.
Υπάρχει και ένα άλλο βασικό σημείο που πρέπει να τονίσουμε. Αφορά το πόσο μπορεί να επηρεάσει η θετική εξέλιξη ενός ατόμου τον περίγυρό του, πάντοτε βέβαια υπό το πρίσμα του Καρμικού Νόμου.
Κατ’ αρχάς ένα άτομο που έλκει μία όψη του Νόμου την επιβάλλει, θέλοντας και μη, στο πολύ στενό του περιβάλλον.
Έτσι, ένα εξελιγμένο άτομο μπορεί να ανακουφίσει διάφορα άτομα στον στενό οικογενειακό του κύκλο. Ένα περισσότερο εξελιγμένο άτομο επιδρά, με τις θετικές όψεις του Νόμου, πάνω στη δουλειά του και έμμεσα στους συνεργάτες του.
Ακόμη θα μπορούσαμε να έχουμε έναν χαρισματικό πολιτικό η θρησκευτικό ηγέτη, που μπορεί να κάνει καλό στη χώρα του.
Τηρουμένων των αναλογιών, μπορούμε να φτάσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο στο επίπεδο πολύ Υψηλών Όντων που, χάρη στην ενεργοποίηση της θετικής όψης του Νόμου, μπορούν να δημιουργούν ή να συντηρούν ολόκληρους κόσμους.
Τα αναφέρω όλα αυτά, γιατί όλα τα παραδείγματα συνδέονται μεταξύ τους με τη συνδυασμένη εφαρμογή της γνώσης του Νόμου της Αναλογίας (επίπεδο προς επίπεδο) και της γνώσης του Καρμικού Νόμου.
Αυτός ο συνδυασμός ενεργοποιεί τη θετική όψη του Νόμου, η οποία παρέχει πάντοτε ευκαιρίες για σταδιακή κυριαρχία και ευθύνη – που διαρκώς αυξάνονται – απέναντι στη ζωή και τα πράγματα.
Γι’ αυτό και τα πραγματικώς απελευθερωμένα Όντα είναι πάντοτε (στο ανάλογο επίπεδο που ανήκουν) μεγάλοι Ηγέτες και ταυτοχρόνως Διδάσκαλοι με τεράστιες ευθύνες. Αναφέρομαι βέβαια στα Όντα που βρίσκονται υψηλότερα από το επίπεδο ενός Διδασκάλου της Σοφίας.
Αναλογισθείτε, λοιπόν, ότι κάθε φορά που επιλέγετε μία ορθή απόφαση και την εφαρμόζετε σωστά, αυτή η απόφαση σας ανοίγει, με μαθηματική ακρίβεια, τον δρόμο για περισσότερη ελευθερία, που με τη σειρά της θα δημιουργήσει την υποδομή για όλο και σοβαρότερες αποφάσεις και πραγματοποιήσεις, έως ότου απελευθερωθείτε εντελώς από τα υλικά δεσμά και αρχίσετε να αποκτάτε τη βαθύτατη γνώση εκείνου του Νόμου που συνοψίζεται στη λέξη ΘΥΣΙΑ και που οδηγεί κατ’ ευθείαν στην καρδιά του Θεού.
Όσο μακρινά κι αν σας φαίνονται αυτά, όσο και αν αισθάνεστε αδύναμοι για θυσίες, μην ξεχνάτε ότι θα αρχίσετε με κάτι που θα είναι εύκολο για σας.
Η πραγματική θυσία είναι πάντοτε ηθελημένη και πραγματοποιείται από κάποιον που και τον Νόμο γνωρίζει και βλέπει πολύ μακριά.
Αυτό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι τον μεγαλύτερο ρόλο τον διαδραματίζει η απόφαση να απελευθερωθούμε από τα εμπόδια της ζωής μας, είτε τα αντιλαμβανόμαστε αμέσως είτε όχι.
Θυμηθείτε ότι ακόμη και η σκέψη να αποφασίσετε αυτό το πράγμα, δημιουργεί αυτομάτως αίτια και αποτελέσματα.
Τα υπόλοιπα τα αφήνω στον διαλογισμό σας…
________________________________________________
Κουτ Χουμι Λαλ Σινγκ
Σύγχρονες Επιστολές Των Διδασκάλων της Σοφίας
Roger de pins Εκδόσεις Τετρακτύς
πηγή
* Η λέξη κάρμα φέρεται περισσότερο ως σανσκριτική και σημαίνει γενικά πράξη.
Κατά τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, το κάρμα αναφέρεται στην έννοια του νόμου της σχέσεως μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος προσδιορίζοντας ότι κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα αιτίας του παρελθόντος και συγχρόνως αιτία άλλων πράξεων που θ΄ ακολουθήσουν στο μέλλον.
Έτσι ο νόμος του κάρμα ταυτίζεται με τον νόμο της αιτιότητας, της αναπόφευκτης δηλαδή σχέσεως αιτίου και αιτιατού, ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, ο νόμος της δικαιοσύνης και της ισορροπίας, που ακολουθούν την εφαρμογή του σε κάθε εκδήλωση της ζωής με συνέπεια να διαμορφώνεται ανάλογα απ΄ αυτό το ίδιο το κάρμα.
Σύμφωνα με τη δοξασία αυτή, το κάρμα ακολουθεί τον άνθρωπο κατά τις επίγειες ενσαρκώσεις του, τις συνθήκες των οποίων και προσδιορίζει. Έτσι, όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται τόσο λιγότερο εξαρτάται από τα δεσμά του κάρμα, με συνέπεια να καταστεί ο ίδιος συνειδητός δημιουργός των συνθηκών της
