“Σκέτη παράνοια. Με αυτές τις δύο λέξεις μπορείς να χαρακτηρίσεις την περίπτωση της Τσάρλι Ρίνα. Την κοιτάς προσεκτικά, την παρατηρείς από πάνω μέχρι κάτω και το βασανιστικό ερώτημα δεν τελειώνει ποτέ: πώς γίνεται να βγήκε αυτό το πλάσμα;
Ποια συνταγή ακολούθησαν οι γονείς της για να γίνει αυτό το αποτέλεσμα; Προφανώς απάντηση δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ.
Σε κάθε της φωτογράφηση, κάθε φορά που την βλέπουμε προσπαθούμε μάταια να βρούμε μια εξήγηση. Το φέρνουμε από δω, το φέρνουμε από κει και τζίφος. Η Τσάρλι Ρίνα έχει και τρομερό στήθος, απόλυτα φυσικό, έχει και παρανοϊκά οπίσθια, έχει και ένα πρόσωπο που το ερωτευόσουν και σκέτο.
Με ένα μπουκάλι νερό στο χέρι η Τσάρλι κυλιέται στην άμμο για τις ανάγκες της νέας της φωτογράφησης, βρέχεται και δεν σου αφήνει κανένα μα κανένα περιθώριο…”